दिनभरि अफिसको व्यस्त समय,
कलम दौडिन्छ कम्प्युटरमा रमाय।
टेबुलभरि कागजका सपना,
कहिलेकाहीँ मन पनि थकित बन्ना।

घर पुग्दा आमा-बाबाको जिम्मेवारी,
बालबालिकाको हाँसोमा संसार साँचारी।
चुलो चौको, मायाका गुञ्जन,
साँझपख फेरी बनाउँछे उज्ज्वल दिन।

रात परेपछि शून्यतासँगै,
उसको मन कविता कोर्न हतारिन्छ।
शब्दहरू आत्माबाट झरि बनेर,
कागजमा प्रेमका धर्का कोरिन्छ।

कहिले कथा, कहिले जीवन,
उसको कलमले बोल्छ हरक्षण।
परिश्रमले उसलाई नथकाई,
ऊ नै छ जिन्दगीको असली नायक।

हे मेहनती सुन्दरी, श्रमशील परी,
तिमी भित्र लुकेको उज्यालो छ भरी।
तिम्रो मिहिनेत, तिम्रो सपनाहरू,
स्वर्ण अक्षरमा लेखिनेछन् भोलिका बाटाहरू।